Νόμος του Κράτους η πρόταση Λεονταρίδη και άλλων Βουλευτών για συνυπηρέτηση-επανένωση τριτέκνων και πολύτεκνων οικογενειών με εργαζόμενο-απασχολούμενο εκτός του Δημοσίου Τομέα

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση ανακοινώνω ότι ψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής η τροπολογία που εισηγηθήκαμε μαζί με συναδέλφους βουλευτές, για τη συνυπηρέτηση και επανένωση μέσω απόσπασης, τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών, ακόμη και όταν ο ένας εκ των γονέων εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα.

Μέχρι σήμερα, το δικαίωμα συνυπηρέτησης με απόσπαση, ίσχυε αποκλειστικά για οικογένειες όπου και οι δύο σύζυγοι εργάζονταν στο Δημόσιο. Με τη νέα ρύθμιση, το δικαίωμα αυτό επεκτείνεται και σε όσους εργάζονται ως αγρότες, ιδιωτικοί υπάλληλοι, έμποροι, επαγγελματίες ή σε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα στον ιδιωτικό τομέα. 

Με την ψήφιση αυτής της διάταξης διορθώνεται μια αδικία εις βάρος χιλιάδων οικογενειών. Η οικογενειακή συνοχή δεν μπορεί να εξαρτάται από το αν κάποιος εργάζεται στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα. Η Κυβέρνηση και η Βουλή στηρίζουν έμπρακτα την οικογένεια, τους τρίτεκνους και πολύτεκνους, και δίνουν ένα μήνυμα αισιοδοξίας για το μέλλον 

Η διάταξη αυτή αποκαθιστά την ισότητα και τη δικαιοσύνη, συμβάλλει στην ενίσχυση της οικογενειακής συνοχής και στηρίζει έμπρακτα τις τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, σε πλήρη εναρμόνιση με τη δημογραφική πολιτική της Κυβέρνησης.
Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Θ. Λιβάνιο και την Υφυπουργό κα Βιβή Χαραλαμπογιάννη, για την άμεση ανταπόκριση και την ουσιαστική συμβολή τους. Κατά τις συναντήσεις που είχαμε μαζί τους τον περασμένο Μάιο και μετέπειτα, συζητήσαμε την ανάγκη της ρύθμισης, τους παραδώσαμε το κείμενο της τροπολογίας και εκείνοι με ευαισθησία και συνέπεια υποστήριξαν την υλοποίησή της. 

Η ψήφιση της τροπολογίας θα αποτελέσει μια μεγάλη δικαίωση για χιλιάδες οικογένειες σε όλη την Ελλάδα.
Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή που ενσωματώνει την τροπολογία που εισηγηθήκαμε, μεταξύ άλλων τόνισα:
Συζητούμε σήμερα στην Ολομέλεια ένα νομοσχέδιο που εισάγει σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, στην αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου και γενικότερα στη βελτίωση της ποιότητας και της αξιοπιστίας των θεσμών μας. 

Πρόκειται για μια μεταρρύθμιση που εντάσσεται στον ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό της Κυβέρνησης για ένα κράτος σύγχρονο, δίκαιο και αποτελεσματικό. 

Ωστόσο, το σημερινό νομοσχέδιο αποκτά ξεχωριστή σημασία, γιατί ενσωματώνει και μια τροπολογία για ένα ζήτημα μείζονος κοινωνικής σημασίας που, μαζί με συναδέλφους, θέσαμε υπόψη των αρμόδιων υπουργών: τη συνυπηρέτηση με απόσπαση, τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών, ακόμη και όταν ο ένας εκ των συζύγων εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα.
Μέχρι σήμερα, η ισχύουσα διάταξη, το άρθρο 11 του Ν. 4440/2016, προέβλεπε τη δυνατότητα απόσπασης ενός δημόσιου υπαλλήλου στην περιοχή όπου υπηρετεί ο/η σύζυγος ή συμβιών, μόνο αν αυτός ή αυτή εργάζεται στο Δημόσιο. Αυτό όμως δημιουργούσε μια αδικαιολόγητη ανισότητα.
Γιατί; 

Διότι δεν μπορεί να αγνοούμε ότι στη χώρα μας η μεγάλη πλειονότητα των εργαζομένων απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα: αγρότες, έμποροι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες. Δεν είναι λογικό, λοιπόν, να έχουν δικαίωμα συνυπηρέτησης μόνον οι οικογένειες όπου και οι δύο εργάζονται στο Δημόσιο, ενώ οι υπόλοιπες να μένουν εκτός. 

Η ρύθμιση αυτή, όπως ήταν μέχρι σήμερα, είχε ως αποτέλεσμα οικογένειες να διαλύονται στην καθημερινότητα: παιδιά να μεγαλώνουν χωρίς τη φυσική παρουσία του ενός γονέα, σύζυγοι να ζουν σε διαφορετικούς τόπους, οικογένειες να καταπονούνται ψυχικά, κοινωνικά και οικονομικά. 

Και μάλιστα, μιλάμε για τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, που η ίδια η Πολιτεία έχει δεσμευτεί να στηρίξει, στο πλαίσιο της δημογραφικής μας πολιτικής. Δεν μπορεί, λοιπόν, να επιτρέπουμε με τη στάση μας να διαιωνίζονται αδικίες που πλήττουν ακριβώς αυτές τις οικογένειες που πρέπει να ενισχυθούν περισσότερο. 

Η τροπολογία που εισηγηθήκαμε προβλέπει ρητά ότι το δικαίωμα συνυπηρέτησης θα ισχύει και όταν ο/η σύζυγος εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Είτε είναι αγρότης, είτε ιδιωτικός υπάλληλος, είτε έμπορος, είτε ελεύθερος επαγγελματίας.
Με αυτόν τον τρόπο αποκαθιστούμε μια βασική αρχή ισότητας και δικαιοσύνης. Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις ώστε κάθε οικογένεια, ανεξάρτητα από τον εργασιακό χώρο στον οποίο απασχολείται ο ένας εκ των συζύγων, να μπορεί να παραμένει ενωμένη. 

Θέλω να υπογραμμίσω ότι η ρύθμιση αυτή δεν είναι μια τεχνική βελτίωση απλώς του νόμου. Είναι μια καθαρή πολιτική επιλογή για:
Στήριξη της οικογένειας.
Στήριξη της τριτεκνίας και της πολυτεκνίας.
Στήριξη της περιφέρειας, γιατί πολλοί συμπολίτες μας που υπηρετούν σε δυσπρόσιτες ή απομακρυσμένες περιοχές, συχνά δεν μπορούν να συνυπάρξουν με την οικογένειά τους.
Στήριξη της κοινωνικής συνοχής και της δημογραφικής μας στρατηγικής.
Θέλω να τονίσω και κάτι ακόμα: η διάταξη αυτή δεν είναι μόνο μια κοινωνική πολιτική. Είναι και μια δημοκρατική τομή. Γιατί σπάει τον φαύλο κύκλο που θεωρεί τον δημόσιο τομέα προνομιούχο σε σχέση με τον ιδιωτικό. Γιατί αναγνωρίζει ότι όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από το πού απασχολούνται, δικαιούνται την ίδια μεταχείριση από την Πολιτεία όταν πρόκειται για την οικογένεια και τα παιδιά τους.
Η Ελλάδα που οραματιζόμαστε δεν είναι μια χώρα δύο ταχυτήτων. Είναι μια χώρα ίσων ευκαιριών, όπου το κράτος στέκεται δίπλα σε κάθε πολίτη. 

Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι διαθέτει πολιτική βούληση για την ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας και η σημερινή ρύθμιση αποτελεί μια έμπρακτη απόδειξη. 

Θέλω, στο σημείο αυτό, να επισημάνω την ιδιαίτερη ευαισθησία τόσο του κυρίου Υπουργού Θοδωρή Λιβάνιου, όσο και της Υφυπουργού κυρίας Βιβής Χαραλαμπογιάννη, για να επιλυθεί το φλέγον αυτό ζήτημα και να τους εκφράσω δημόσια τις θερμές μου ευχαριστίες.
Διότι, με ευαισθησία και κατανόηση, αναγνώρισαν το πρόβλημα, συμφώνησαν ότι η τροπολογία συμβαδίζει απολύτως με την κυβερνητική πολιτική για την οικογένεια, και δεσμεύτηκαν να την ενσωματώσουν στη σημερινή τροπολογία.
Σήμερα, η δέσμευση αυτή γίνεται πράξη. Και είναι χρέος μας να το αναγνωρίσουμε.
Η ρύθμιση που εισάγει η τροπολογία, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο: τη δημιουργία ενός Δημοσίου που λειτουργεί με όρους δικαιοσύνης, αξιοκρατίας και ισότητας. Η αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου που συζητούμε στο παρόν νομοσχέδιο, κινείται προς την ίδια κατεύθυνση: να διορθώσει στρεβλώσεις, να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των θεσμών.
Η Ελλάδα χρειάζεται μια Δημόσια Διοίκηση που να μην αφήνει πολίτες στο περιθώριο. Που να σέβεται τις ανάγκες της κοινωνίας και να προσαρμόζεται στις πραγματικότητες του σήμερα. Και η σημερινή ρύθμιση είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της λογικής.
Με την ψήφιση της τροπολογίας κάνουμε ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση της οικογένειας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δίνουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας σε χιλιάδες οικογένειες που βιώνουν καθημερινά την αγωνία της απόστασης.
Είναι μια ρύθμιση απλή, αλλά ουσιαστική. Δίκαιη και ισότιμη. Κλείνοντας, θα ήθελα να καλέσω όλες και όλους τους συναδέλφους να υπερψηφίσουν την τροπολογία αυτή. Γιατί με την ψήφο μας δεν αλλάζουμε απλώς έναν νόμο. Δίνουμε τη δυνατότητα σε οικογένειες να μείνουν ενωμένες. Στηρίζουμε έμπρακτα τα παιδιά και το μέλλον της πατρίδας μας.
Η ενότητα της οικογένειας δεν είναι απλώς ένα προσωπικό ζήτημα. Είναι ζήτημα κοινωνικής συνοχής, εθνικής στρατηγικής και δημογραφικής πολιτικής. Και σε αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε εκπτώσεις.